In een klein dorpje aan de rand van een uitgestrekt
bos woonde een oude vrouw genaamd Marieke.
Marieke stond bekend om haar wijsheid en haar kennis van kruiden en
geneeskrachtige planten. Mensen uit het hele dorp kwamen naar haar
toe voor advies en remedies voor hun kwalen.
Op een dag kwam een jonge man, Mark, naar Marieke met een probleem.
Hij had al weken last van een aanhoudende hoest en geen enkele dokter
en zijn medicijn leek te helpen. Marieke luisterde aandachtig naar
zijn verhaal en knikte begrijpend; "Ik denk dat ik iets voor je heb,"
zei ze terwijl ze naar haar tuin liep. Ze plukte een handvol bladeren
van een plant die Mark niet herkende. "Dit is de bittere alsem," legde
ze uit. "Het smaakt vreselijk, maar het zal je helpen." Mark trok
een gezicht. "Bitter? Ik weet niet of ik dat wel aankan." Marieke
glimlachte. "Bitter in de mond, maakt het hart gezond, zet de kruidenthee
maar niet te sterk" zei ze zachtjes. "Soms moeten we iets onaangenaams
doorstaan om beter te worden." Mark nam de bladeren mee naar huis
en maakte er thee van, zoals Marieke had uitgelegd.
De smaak was inderdaad verschrikkelijk, maar hij dronk het toch op.
Na een paar dagen merkte hij dat zijn hoest begon te verminderen.
Hij voelde zich sterker en gezonder dan hij in weken had gedaan.
Dankbaar ging hij terug naar Marieke om haar te bedanken. "Je had
gelijk," zei hij. "De bittere smaak was het waard. Ik voel me zoveel
beter." Marieke glimlachte weer. "Het leven zit vol met bittere momenten,
Mark. Maar als we ze accepteren en er doorheen werken, komen we er
sterker uit."
Mark nam deze les ter harte. Hij begon de uitdagingen in zijn leven
met een nieuwe houding te benaderen. In plaats van te klagen over
de moeilijkheden, zag hij ze als kansen om te groeien en te leren.
Elke keer dat hij iets moeilijks tegenkwam, herinnerde hij zich de
woorden van Marieke: "Bitter in de mond, maakt het hart gezond."
Jaren gingen voorbij en Mark groeide uit tot een wijze en gerespecteerde
man in het dorp. Hij deelde de lessen die hij van Marieke had geleerd
met anderen en hielp hen hun eigen bittere momenten te overwinnen
door hun licht op te steken in oude kruidenboeken. Het dorp bloeide
op onder zijn toedoen en de mensen leerden de waarde van doorzettingsvermogen
en veerkracht kennen.
Op een dag, toen Mark zelf een oude man was geworden, kwam een jong
meisje naar hem toe met tranen in haar ogen. "Mijn moeder is ziek
en hoest vreselijk," snikte ze. "Kun je haar helpen?" Mark knikte
en nam haar mee naar zijn tuin, waar hij de bittere alsem plukte die
Marieke hem jaren geleden had gegeven. "Dit zal haar helpen," zei
hij. "Het smaakt vreselijk, maar het zal haar beter maken." Het meisje
keek hem met grote ogen aan. "Bitter in de mond, maakt het hart gezond,"
zei ze zachtjes, herhalend wat ze van de dorpsbewoners had gehoord.
Mark glimlachte en knikte. "Precies. Soms moeten we iets onaangenaams
doorstaan om sterker en gezonder te worden."
Het meisje nam de bladeren mee naar huis en maakte er thee van voor
haar moeder. En net zoals bij Mark, begon de gezondheid van haar moeder
snel te verbeteren. Het meisje was Mark eeuwig dankbaar en de spreuk
"Bitter in de mond, maakt het hart gezond" werd een bekend gezegde
in het dorp. En zo ging de wijsheid van Marieke door de generaties
heen, een herinnering dat bittere kruiden en zelfs de bitterste momenten
in het leven ons kunnen helpen groeien en sterker maken.
Auteursrechten voorbehouden volgens
de wet Theo.Thl.